Να'μαστε πάλι εδώ μετά την κατοχή του Covid-19 να συνεχίσουμε οτι είχε μείνει στη μέση.
Το 2019 όπως θα δείτε στο παρών ιστολόγιο βόλταρα στο πανέμορφο νησί της Σικελίας , αλλά δεν κατάφερα να το κυκλώσω.. Ίσως ήταν πολλά να δω και λίγος ο χρόνος, ίσως να το καθυστέρησα επίτηδες για να έχω ένα καλό λόγο να ξαναπάω... Ποιός να ξέρει ;
Αυτό που μετράει είναι πώς έχοντας την ελευθερία να ταξιδέψω η σκέψη καρφώθηκε άλλη μια φορά σ αυτό το όμορφο νησί. Το χειμώνα του 2023 έγιναν και συζητήσεις με φίλους που έχουμε πάει πιο κοντινές βόλτες παρέα, οπότε το ζήτημα έκλεισε.
Θα ξεκινούσαμε μετά το Πάσχα τη βόλτα και θα είχε διάρκεια πάνω από δέκα ημέρες και λιγότερες από δεκαπέντε. Οι δύο από τους τέσσερις της παρέας δεν είχαν βγει εξωτερικό με μοτοσυκλέτα στο παρελθόν και αυτό με τρόμαζε λίγο, όπως έδειξε η συνέχεια όμως, όλα πήγαν καλά.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΠΡΩΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 7 - 5 - 2024 528ΧΛΜ
Παρασκευή μετά τη δουλειά ξεκινάω για Ηγουμενίτσα να βρώ το Γιώργο και το Θοδωρή που είχαν ξεκινήσει απο την προηγούμενη στο λιμάνι.
Επέλεξα να πάω από την παλιά διαδρομή, αυτή που όλοι κάναμε όταν δεν υπήρχε η γέφυρα στο Ρίο γιατί μου αρέσει υπερβολικά και είχα το χρόνο αλλά και διάθεση να την κάνω άλλη μια φορά.
Αργά το απόγευμα ήμουν στο λιμάνι και βρέθηκα με τα παιδιά.
Ξεκινάμε λοιπόν με εισιτήρια από Ηγουμενίτσα για Brindisi τα οποία μας κόστισαν 150 ευρώ το κάθε άτομο μαζί με τη μοτοσικλέτα μετ' επιστροφής κατάστρωμα.
Ανεβαίνοντας στο κατάστρωμα βρήκαμε ελεύθερη φοβερή καβάντζα για ύπνο και όλα έδειχναν πως θα κοιμόμαστε μια χαρά ώστε να ξυπνήσουμε ευδιάθετοι για πολλά χιλιόμετρα την επόμενη ημέρα.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 8-5-2024 328 ΧΛΜ
Το ξημέρωμα στο κατάστρωμα είναι απίστευτο.
Η γωνιά που βολευτήκαμε για βράδυ με πριβέ παγκάκι.
Τα χαμόγελα μαρτυρούν έναν πολύ καλό ύπνο και την διάθεση της ημέρας. Μιας ημέρας που θα είχε λίγα χιλιόμετρα αλλά πολλά πράγματα να δούμε.
Ξεκινήσαμε λοιπόν προς Νότο για να πιούμε το εσπρεσσάκι μας στην Αρένα του Λέτσε.
Όμορφο το ιστορικό κέντρο του
Lecce , σε μεταφέρει σε άλλες εποχές και σε κάνει να νιώθεις την ένταση της αρένας, πίνεις καφέ και περιμένεις να εμφανιστούν από κάπου οι μονομάχοι και τα λιοντάρια.
Δεν δώσαμε πολύ χρόνο στο εσπρεσσάκι μιας και είχαμε πολλά να δούμε ακόμα και σε λιγότερο από ώρα φτάσαμε στην πιο σύγχρονη μα εξίσου όμορφη πόλη του
Otranto όπου απολαύσαμε ζυμαρικά με φρέσκα ψαρικά και πήραμε δύναμη να συνεχίσουμε μιας και ήδη είχε μεσημεριάσει. Η αποβίβαση από το καράβι έγινε γύρω στις 11 το πρωί.
Σειρά είχε το Νοτιότερο άκρο του πρώτου ποδιού που δεν είχα πάει ποτέ και ήταν ευκαιρία για να κλείσω με το Ανατολικό κομμάτι της Ιταλίας.
Όμορφα αλλά απόκοσμα μιας και ξέρεις πως από εκεί και κάτω μέχρι τις ακτές της Αφρικής δεν μεσολαβεί στεριά μέχρι να φτάσεις στις παραλίες της Βεγγάζης.
Επισκεφτήκαμε την εκκλησία της
Santa Maria di Leuca τραβήξαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες και ξεκινήσαμε για Καλλίπολη.
Έπρεπε να ξεκινήσουμε να ανεβαίνουμε ώστε το βράδυ να κοιμηθούμε όσο πιο κοντά στην πόλη της Ματέρα που θα ήταν και η πρώτη μας επίσκεψη την επόμενη ημέρα.
Όμορφη και η
Καλλίπολη Απουλίας και αν δεν μιλούσαν Ιταλικά θα νόμιζες πως ήσουν Ελλάδα. Δεν αξίζει κάτι παραπάνω από ένα πέρασμα στο όμορφο λιμανάκι της, οπότε αφού το κάναμε συνεχίσαμε προς μία ακόμα ελληνική αποικία, τον Τάραντα.
Δεν θα αναφερθώ εδώ στην ιστορία κάθε πόλης, όποιος επιθυμεί να διαβάσει την ιστορία τους μπορεί να βρει πάρα πολλές πληροφορίες στο διαδίκτυο.
Τίποτα ιδιαίτερο και το
Taranto εκτός από το πολύ μεγάλο φυσικό του λιμάνι.
Αράξαμε για λίγο στα στενά του λιμανιού μιας και η ώρα είχε πάει 6:30 και έπρεπε να βρούμε κάπου να κοιμηθούμε με ασφαλές πάρκινγκ.
Ασχολήθηκε ο Γιώργος Μ αυτό μιας και όλη την ώρα σκάλιζε το κινητό έτσι κι αλλιώς και έψαχνε τα πάντα όσον αφορά διαδρομές, στάσεις, καφέδες, ανεφοδιασμό κλπ.
Δεν άργησε να βρει και ένα ιδιαίτερο κατάλυμα για να μας φιλοξενήσει.
Μας πήρε γύρω στην ώρα να φτάσουμε στο κατάλυμα ου βρισκόταν μέσα σε μία εύφορη κοιλάδα της επαρχίας. Δυσκολευτήκαμε να φτάσουμε γιατί είχε αρχίσει να νυχτώνει, να βρέχει και η διαδρομή περνούσε από ξεχασμένους επαρχιακούς δρόμους ανάμεσα σε χωράφια χωρίς ίχνος φωτισμού..
Χωρίς τη βοήθεια πλοήγησης δεν θα είχαμε βρει ΠΟΤΈ αυτό το κατάλυμα μίας και ήταν ξεχασμένο σε κάποιο λοφίσκο ανάμεσα σε καταπράσινες εκτάσεις, εννοείται δεν υπήρχε διεύθυνση και αριθμός πουθενά πάνω στο δρόμο.
Έχω χάσει πολλά τέτοια καταλύματα στην προ GPS εποχή.
Ας μην μακρηγορώ όμως. Φτάσαμε λίγο βρεγμένοι και σίγουρα αρκετά κουρασμένοι. Η μεγάλη καγκελόπορτα του κτήματος μας περίμενε ανοιχτή και ένας σκύλος γάβγισε στην παρουσία μας.
Την πόρτα της διώροφης κατοικίας άνοιξε ένας ψηλός αδύνατος Εγγλέζος γύρω στα 65 καλωσορίζοντας τυπικά τους βρεγμένους επισκέπτες του. Μας πήγε στο δωμάτιο του επάνω ορόφου και μας καληνύχτισε. Μεζεδιάσαμε κι εμείς μερικά σνακ από Ελλάδα και πέσαμε ξεροί από κούραση.
Το σημερινό μας κατάλυμα
Κόστος διαμονής 80 ευρώ
Ξυπνήσαμε νωρίς με ωραία διάθεση, κατεβήκαμε στην κουζίνα του ισογείου, ετοιμάσαμε πρωινό και καφέ που τα απολαύσαμε με την ηρεμία μας στη βεράντα με θέα το κτήμα.
Πρώτο πρωινό στην Ιταλία και νιώθεις στο πετσί σου ότι η βόλτα είναι πραγματικότητα, έχει ξεκινήσει και ένας νέος, διαφορετικός κόσμος απλώνεται μπροστά σου. Πρώτη μου φορά στην Ιταλία με παρέα από την Ελλάδα, σίγουρα κάτι διαφορετικό απ' ότι έχω συνηθίσει. Θα είμαι εξωτερικό και θα συζητάω στα Ελληνικά, χρόνια έχω α το ζήσω αυτό.
Άγγλος συνταξιούχος ο οικοδεσπότης μας που αγόρασε αυτή την έκταση για να περάσει κάποια όμορφα και ξέγνοιαστα χρόνια στην Ιταλική επαρχεία με αργούς ρυθμούς ζωής.
Μας έκανε λίγο παρέα στο πρωινό με τις σχετικές ερωτήσεις για τον τόπο που ερχόμαστε, την καταγωγή μας, που πηγαίνουμε και την αγάπη μας για τις μοτοσυκλέτες.
Μετά από όλα αυτά φορτώσαμε τις μηχανές και φύγαμε για Ματέρα και το ιστορικό της κέντρο.
Το είχα επισκεφτεί πρώτη φορά το 2019 κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας του JB 007 και είπα στην παρέα πως δεν γίνεται να μην περάσουμε έστω για λίγο. Πράγματι μετά από μία ώρα οδήγησης περίπου διασχίζοντας πολύ όμορφα τοπία φτάσαμε στο Sassi di Matera και αφού κάναμε τη βόλτα μας και βγάλαμε φωτογραφίες κάτσαμε για το εσπρεσσάκι μας.
Η θέα και μόνο της παλιάς πόλης σε μεταφέρει αιώνες πίσω και γεμίζει το μάτι σου ομορφιά. Στο καφέ που ήμασταν εμφανίστηκε και έκατσε δίπλα μας παρέα Κινέζων, το αναφέρω γιατί υπάρχουν παντού και είναι άνθρωποι που δεν έρχονται από την άλλη άκρη του κόσμου για να δουν κάτι στην τύχη.
Πολύ όμορφη η θέα από το καφέ και οι κουβέντες με τους Κινέζους του διπλανού τραπεζιού αλλά έπρεπε να φύγουμε γιατί μας περίμενε η διάσημη και πολυδιαφημισμένη ακτή της Αμάλφι.
Λύσσαξε ο Γιώργος να την επισκεφτούμε κι ας ήταν έξω από το δρόμο μας, και ας μην είχαμε χρόνο για παρακάμψεις, αλλά χαλάλι. Η φιδίσια διαδρομή δίπλα στη θάλασσα ήταν εξαιρετικά όμορφη με τα πολύχρωμα σπιτάκια να προσπαθούν να σκαρφαλώσουν στα αφιλόξενα βράχια.
Άξιζε τον κόπο και την κίνηση που βρήκαμε καθώς και το ψιλόβροχο που φάγαμε πάνω στις μοτοσυκλέτες. Ματέρα με Amalfi Coast μας πήρε περίπου ένα πεντάωρο και δεν είχαμε το χρόνο που θέλαμε να ξοδέψουμε εκεί. Την απολαύσαμε βολτάροντας για καμιά ώρα και κατά τις 6 ξεκινήσαμε παραλιακά προς Νότο.
Η σκέψη μας ήταν να ακολουθήσουμε την παραλιακή διαδρομή και όπου βρούμε κατάλληλες συνθήκες να στήσουμε και να κοιμηθούμε έξω σε κάποια παραλία. Η βροχή είχε τελειώσει και όσο πιο νότια πηγαίναμε ο καιρός άνοιγε.
Στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής ήταν κάπως παράξενα και αφιλόξενα ίσως και επικίνδυνα μιας ανάμεσα στο δρόμο και στη θάλασσα υπήρχαν βάλτοι με καλαμιές και πυκνή βλάστηση που δεν σου επέτρεπαν να δείς την ακτή.
Από την άλλη πλευρά του δρόμου, αριστερά μας, υπήρχαν μικρές πόλεις απαρτιζόμενες από χαμόσπιτα που εκτείνονταν κατά μήκος της διαδρομής. Μια άσχημη μυρωδιά κυριαρχούσε στην ατμόσφαιρα, ένα βαρύ σκηνικό και άνθρωποι σκουρόχρωμοι ξεπηδούσαν μέσα από τους βάλτους στην άκρη του δρόμου, σίγουρα όχι το κατάλληλο μέρος για ασφαλή διανυκτέρευση.
Μέχρι που φτάσαμε στην Agropoli δεν νιώσαμε πουθενά ασφάλεια. Καταλήξαμε λοιπόν μετά από ψακτική σε ένα μώλο της πόλης που φαίνεται πως είναι από τους αγαπημένους των τοπικών ψαράδων μιας και βρήκαμε τα κλασσικά κουτάκια από δολώματα και λοιπά συναφή.
Μεγάλη η χαρά μας να κοιμηθούμε δίπλα στη θάλασσα, απλώσαμε γρήγορα γρήγορα μουσαμά, υποστρώματα, υπνόσακους και βγάλαμε να κολατσίσουμε. Μεγάλη η πείνα μας όπως και η κούραση έπειτα από μία γεμάτη ημέρα.
Δεν άργησε να μας πάρει ο ύπνος.
Κόστος διαμονής 0 ευρώ
ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΕΤΑΡΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 10-5-2024 405ΧΛΜ
Το ξημέρωμα ,μας βρήκε κάπως έτσι..
Ξεκούραστους και ευδιάθετους για τη νέα ημέρα και τις νέες περιπέτειες που μας περίμεναν.
Σήμερα ήταν και η ήμερα που θα συναντούσαμε τον τέταρτο της παρέας, ο οποίος λογικά έφτανε στο Μπρίντεζι την ώρα που ξυπνούσαμε κι εμείς.
Στόχος ήταν να τον συναντήσουμε κάπου στα Τρόπεα το μεσημέρι και από εκεί να συνεχίσουμε όλοι μαζί για Σκύλα της Μεσσίνης ώστε την επόμενη ημέρα το πρωί να μπούμε στο νησί.
Έτσι κι έγινε .
Πήραμε το πρωινό μας δίπλα στη θάλασσα , μαζέψαμε ,φορτώσαμε και φύγαμε με κατεύθυνση νότια οδηγώντας στον ss585 και έπειτα στον ss18. Πανέμορφα τα τοπία και στις δυο αυτές διαδρομές που μας οδηγούσαν όλο και πιο κοντά στο στόχο μας.
Rivello
Ο δρόμος μας περνούσε από την πόλη
Amantea οπότε σταματήσαμε να ποιούμε μια μπυρίτσα με τον φίλο μου τον Fiorello που είχαμε γνωριστεί σε προηγούμενο ταξίδι μου στην Ιταλία.
Όποιος βρεθεί εκεί κοντά και έχει θέμα με τα λάστιχα της μοτοσυκλέτας του, ας τον επισκεφθεί. Είναι αρκετά καλός τεχνικός ,γνώστης και μοτοσικλετιστής.
Συνεχίσαμε για Tropea όπου θα βρίσκαμε το Γιώργη που μάλλον είχε ήδη φθάσει.. Με την καλή παρέα και τις μπύρες ξεχαστήκαμε..
Αφού βρεθήκαμε με το Γιώργη, αράξαμε να κολατσίσουμε στην πλατεία και συνεχίσαμε το δρόμο μας για Σκύλλα πάνω στον ss18 και έπειτα στον E45 για να μαζέψουμε σύντομα τα τελευταία χιλιόμετρα της ημέρας. Πάρα πολύ όμορφος ο ss18 αξίζει να τον οδηγήσετε.
Κατά το σούρουπο φτάσαμε στον προορισμό μας και σε ένα δωμάτιο που είχαμε βρεί στη μεσημεριανή μας ανάπαυλα.
Ωραίο φθηνό και κοντά στο κέντρο όπου θα πηγαίναμε αργότερα με κλειστό πάρκινγκ για τις μοτοσυκλέτες μας.
Ξεφορτώσαμε τακτοποιηθήκαμε ντουσάκι και βγήκαμε για βόλτα στην πόλη. Νύχτα πια και το ιστορικό κέντρο έδειχνε πανέμορφο. Μου θύμισε έντονα τη Μονεμβασιά. Ουσιαστικά μια μικρή καστροπολιτεία με λιμάνι.
Αφού κάναμε βόλτα μας ήπιαμε τα κρασάκια και τους μεζέδες μας και μετά επιστροφή δωμάτιο για ξεκούραση. Η ημέρα μας ήταν γεμάτη και μας κούρασε όλους.
Ένα τελευταίο τσιγάρο στο μπαλκόνι παρέα με τους ήχους της θάλασσας, τις μυρωδιές της άνοιξης, κάποιες ευχάριστες σκέψεις και έπειτα ύπνος.
Κόστος διαμονής 70 ευρώ
Επιτέλους ξημέρωσε η ημέρα που θα μπω για δεύτερη φορά στο νησί.
Πρωινό δεν έχει σήμερα. .συνοπτικά φορτώνουμε τα γαϊδουράκια μας και κάνουμε μια βόλτα από την άλλη πλευρά της πόλης - βράχου-. Πανέμορφη και από αυτή την πλευρά η Σκύλλα και με πολύ όμορφη παραλία.
Κατά τις 10 ξεκινάμε για το λιμάνι ,τη Villa San Giovanni δλδ. Δεν αργούμε να φθάσουμε αργούμε όμως στην έκδοση εισιτήριου μιας και τώρα πια δεν δουλεύουν τα κιόσκια πριν μπεις στο καραβάκι. Τώρα πια πρέπει να πας στην άκρη του λιμανιού ,στο σταθμό του τρένου και να βγάλεις εισιτήριο από ένα μαγαζάκι που είναι εκδοτήριο, στοιχηματζίδικο και ψιλικατζίδικο ταυτόχρονα. Έχει είσοδο από την πλευρά των γραμμών να θυμάστε.
Έφτασε η στιγμή να μπούμε στο καραβάκι που θα μας οδηγήσει στο στόχο του ταξιδιού μας.
Το αεράκι της θάλασσας το έχω συνδυάσει με καλοκαίρι και νησί στην Ελλάδα στην παρούσα περίπτωση όμως το ίδιο συμβαίνει αλλά στην Ιταλία. Είναι το αεράκι που με γεμίζει ξεγνοιασιά και μου δίνει ελπίδα για τις όμορφες ημέρες διακοπών που θα ακολουθήσουν.
Με διάφορες σκέψεις και πειράγματα με τα παιδιά πέρασε η σχεδόν μια ώρα που απαιτείται για τη μετάβαση σου από την ηπειρωτική Ιταλία ,στη νησιωτική. Το εισιτήριο κοστίζει 15 ευρώ
Επιτέλους πατούσαμε Σικελία και η παρέα πέταγε. Πήραμε τον sp51 για να μας οδηγήσει στη βόρεια πλευρά του νησιού και να οδηγήσουμε στη συνέχεια τον ss113 που θυμόμουν πως είχε μια φανταστική διαδρομή. Δεν μπορείς να πας γρήγορα ,αλλά οι εικόνες που παίρνεις είναι πανέμορφες.
Μετά από κάποια χιλιόμετρα τα παιδιά κουράστηκαν και ανέβηκαν στην εθνική αλλά εγώ συνέχισα μέχρι Κεφαλού όπου θα συναντιόμασταν για καφεδάκι και βόλτα. Η παραλιακή διαδρομή είναι όντως κουραστική γιατί συνήθως έχει αυξημένη κίνηση.
Η Cefalù είναι ένας υπέροχος παραλιακός προορισμός της Βόρειας Σικελίας με τεράστια τουριστική κίνηση και πολύ όμορφο ιστορικό κέντρο αλλά και παραλία όπου τα σπίτια φτάνουν μέχρι τη θάλλασα θυμίζοντας λίγο από Κυκλάδες.
Μετά από ώρα συνεχίσαμε για Παλέρμο και για το σπίτι που θα κάναμε διανυκτέρευση. Σήμερα δεν μας έπαιρνε από θέμα ώρας και κούρασης να δούμε την πόλη μιας και το σπίτι που βρήκαμε ήταν έξω και είχε περάσει η ώρα, έπαιζε, πολύ κούραση κλπ.
Στο σπίτι λοιπόν, τσιμπήσαμε σαλάμια , τυριά, ψωμάκια και μπόλικο κρασί που είχαμε προμηθευτεί από το παρακείμενο μπακάλικο του χωριού και κάπως έτσι έκλεισε η ήμερα μας.
Κόστος διαμονής 79 ευρώ
ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΚΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 12-5-2024 300ΧΛΜ
Μας περίμενε δύσκολη ημέρα σήμερα έτσι έπρεπε να ξυπνήσουμε νωρίς γιατί το πρόγραμμα είχε επίσκεψη στον καθεδρικό του Palermo στην αρχή και έπειτα να κατευθυνθούμε προς νότο μέχρι το Corleone.
Πρίν από αυτό όμως κάναμε στάση σε μία υπέροχη λίμνη Lago di Piana degli Albanesi όπου οι περισσότεροι κάνουν βόλτες με τα άλογα τους εκεί. Πολύ οργανωμένη κατάσταση με εξέδρες μέχρι την όχθη, βαρκούλες και περιφερειακός χωματόδρομος γύρω από τη λίμνη για τις βόλτες που λέγαμε με τα άλογα. Όλο αυτό σε ένα πανέμορφο τοπίο που οι φωτογραφίες το αδικούν.
Ενώ κοντεύει μεσημέρι φτάνουμε στη γενέτειρα του τηλεοπτικού Νονού. Κλασσικό ηπειρωτικό χωριό της Σικελίας με πινελιές από μεσαίωνα.
Corleone
Η μέρα μας όμως δεν θα τελείωνε εδώ, σειρά είχε το δυτικότερο σχεδόν άκρο της Σικελίας και λιμάνι του Trapani . Η διαδρομή μέχρι εκεί μέσα από πανέμορφους επαρχιακούς δρόμους που διασχίζουν αγροτικές περιοχές.
Πραγματικά πανέμορφη.
Trapani λοιπόν και αφού κάνουμε μία μικρή βόλτα στην πόλη που δεν έχει να επιδείξει και τπτ ενδιαφέρον.
Ανεφοδιάζουμε τις μοτοσυκλέτες για να κατευθυνθούμε κι άλλο νότια και ανατολικά πια ώστε να φτάσουμε στο σημερινό μας προορισμό που έχουμε κάνει κράτηση.
Από το μεσημέρι και μετά ήταν διαδικαστικά τα χιλιόμετρα, τα γράψαμε πάνω στον ss115 χωρίς κάτι το ιδιαίτερο.
Ευτύχημα ήταν πως βρήκα λίγο χρόνο για μια βουτιά στην Spiaggia di Cipollazzo
Ο Γιώργος για σήμερα είχε βρει ένα σπίτι με πανέμορφη θέα και φανταστική βεράντα που την τμήσαμε μέχρι αργά το βράδυ συζητώντας και πίνοντας.
Κόστος διαμονής 61 ευρώ
ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΒΔΟΜΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 13-5-2024 340ΧΛΜ
Σήμερα ήταν η μέρα που θα διασχίζαμε σχεδόν όλη τη νότια ακτογραμμή του νησιού.
Πολύ όμορφη ακτογραμμή, θυμίζει αρκετά Ελλάδα χωρίς τουρισμό.
Όχι μακριά από εκεί που ξεκινήσαμε ήταν η Κοιλάδα των Ναών (
Valle dei Templi ) που κάναμε στάση να πάρουμε το πρωινό μας με ξεχωριστή θέα.
Κάπως παράξενο να βλέπεις 'Παρθενώνα' εκτός Ελλάδος αλλά καθόλου άσχημο.
Αξίζει να το επισκεφθείτε.
Η υπόλοιπη διαδρομή όμορφη αλλά χωρίς κάποιο ιδιαίτερο σημείο ενδιαφέροντος . Ο 115 μας ταξίδεψε χωρίς εκπλήξεις και με μειωμένη κυκλοφορία.
Σημείο ενδιαφέροντος το νοτιότερο σημείο της Ιταλίας για μπάνιο και ξεκούραση πριν κατευθυνθούμε προς το σημερινό μας δωμάτιο.
Νιώθεις ένα δέος όταν φθάνεις και αναλογίζεσαι την τοποθεσία πάνω στο χάρτη Isola delle Correnti Lighthouse. Κι αν όχι αναλογιζόμενος, τότε σίγουρα θαυμάζοντας το άγαλμα που υπάρχει εκεί.
Φανταστική η παραλία που υπάρχει εκεί με τα δροσερά κρυστάλλινα νερά της. Δεν έχασα την ευκαιρία να βουτήξω και ήταν υπέροχα.
Συνέχεια όμως για τη σημερνή μας διαμονή στην κωμόπολη Floridia έξω από τις Συρακούσες.
Σήμερα αποφασίσαμε να φάμε έξω μετά την βόλτα και το απολαύσαμε με πίτσες ,μακαρονάδες και παγωμένες Moretti.
Η ημέρα έκλεισε με γέλια και πειράγματα.
Κόστος διαμονής 54 ευρώ
ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΟΓΔΟΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 14-5-2024 310ΧΛΜ
Ξύπνημα νωρίς και φτάνουμε στον αρχαιολογικό χώρο των Συρακουσών.
Να πάτε νωρίς για να περπατήσετε ολόκληρο τον αρχαιολογικό χώρο πριν πιάσει ζέστη και φθάσουν λεωφορεία με ηλικιωμένους και παιδιά από τα γειτονικά σχολεία.
Εμείς τουλάχιστον, αυτό κάναμε και το απολαύσαμε.
Έπειτα μια βόλτα στο κέντρο και στο νησάκι και βγήκαμε πάλι στο δρόμο για να φθάσουμε νωρίς στο ενεργό ηφαίστειο της Έτνας.
Ένας πολύ όμορφος προορισμός που μου είχε μείνει στη μνήμη από την προηγούμενη βόλτα μου στο νησί.
Δεν αργήσαμε πολύ να φθάσουμε και ήταν για άλλη μια φορά κάτι μοναδικό.
Έκατσα για καφέ μιας και τα είχα ξαναπερπατήσει τα μέρη ενώ οι άλλοι άφησαν τα πράγματα τους και περπατούσαν γύρο γύρο ρουφώντας το ιδιαίτερο τοπίο.
Αφού γέμισαν τα μάτια μας κρατήρες και ηφαιστειογενή πετρώματα ξεκινήσαμε τις βόλτες στην περιοχή ώστε να ανακαλύψουμε λίγο περισσότερο το βουνό από όλες τις κατευθύνσεις.
Αν βρεθείτε εκεί κάντε μια βόλτα ,αξίζει.
Έπειτα από ώρα βρεθήκαμε σε μια παραλιακή πόλη να πίνουμε την πορτοκαλάδα μας και να υπολογίζουμε πόσο χρόνο θα μας πάρει να βρεθούμε στην Ταορμίνα.
Συνεχίσαμε λοιπόν στον 114 (στο χάρτη ίσως να είναι κάπως μπερδεμένη η διαδρομή, αλλά σίγουρα έξω από την Κατάνια, πάρτε τον παραλιακό δρόμο).
Άλλη μια πανέμορφη παραλιακή διαδρομή που περνάει από τη
Naxos πριν αρχίσει να ανεβαίνει για
Taormina.
Ήταν αργά το απόγευμα και η κούραση άρχισε να μας καταβάλλει, δεν υπήρχε ιδιαίτερη διάθεση για φωτογραφίες μέχρι που φθάσαμε στο
Castello di Villagonia .Εκεί θα κάναμε δυο διανυκτερεύσεις ώστε να έχουμε χρόνο να απολαύσουμε αυτή την υπέροχη πόλη.
Το βραδάκι βγήκαμε μια βόλτα στο Κάστρο.
Στο τελευταίο τσιγάρο της ημέρας στο μπαλκονάκι η θέα της φωτισμένης Ταορμίνα, ήταν μοναδική. Για κάτι τέτοιες στιγμές αξίζει να ζούμε, από κάτι τέτοιες στιγμές παίρνουμε δύναμη στα δύσκολα.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΝΑΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 15-5-2024 0ΧΛΜ
Σήμερα είναι ημέρα ρεπό από οδήγηση αλλά έχει περπάτημα στο κέντρο. Λεωφορείο για να κατέβουμε στο κέντρο και να μαστε στα σοκάκια μαζί με αρκετούς ακόμα τουρίστες.
Έπειτα από τη χορταστική ολοήμερη βόλτα επιστρέψαμε σπίτι να ξεκουραστούμε και να καταστρώσουμε το αυριανό μας πρόγραμμα για την τελευταία μας ημέρα στο νησί.
Τελευταία φορά που βλέπω αυτή τη θέα ...... άραγε θα επιστρέψω κάποτε πάλι εδώ; Μ' αυτή τη σκέψη κάπνισα και με ακολούθησε στο κρεβάτι.
Κόστος διαμονής 198 ευρώ
ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΔΕΚΑΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 16 - 5 - 2024 202ΧΛΜ
Η ημέρα που θα έκανα μια από τις πολύ αγαπημένες μου διαδρομές είχε φθάσει.
Όπως και το 2019 έτσι και τώρα θα είχα την ευκαιρία να οδηγήσω αυτό πανέμορφο κομμάτι του ss114 που μου είχε κάνει εντύπωση και τότε . Τότε βέβαια δεν είχε καλά καλά ξημερώσει και το ταξίδευα. Αυτή τη φορά θα το περάσω νωρίς το πρωί αλλά θα το απολαύσω με τις πρώτες ακτίνες του ηλίου.
Μαζέψαμε γρήγορα γρήγορα τα πράγματα μας από το δωμάτιο που μας φιλοξενήσει τις προηγούμενες δυο ημέρες ,φορτώσαμε τα αλογάκια μας και ξεκινήσαμε γιατί είχαμε να αφήσουμε πίσω μας το νησί και να επισκεφτούμε στη συνέχεια τα άλλοτε ελληνόφωνα χωριά της Καλαβρίας.
Τον παραλιακό δρόμο τον ακολούθησα μόνος μιας και τα υπόλοιπα παιδιά δεν ήθελαν να μπλέξουν σε δευτερεύοντες δρόμους αλλά θα βρισκόμασταν στο φέρρυ για να περάσουμε μαζί απέναντι.
Ο χρόνος έτρεχε και έπρεπε να σταματήσω τα εσπρεσσάκια και τις φωτογραφίες και να γκαζώσω για να μην με περιμένουν οι υπόλοιποι στο λιμάνι.
Ευτυχώς φθάσαμε όλοι μαζί και αφού περιμέναμε κάνα μισάωρο επιβιβαστήκαμε στο καραβάκι που θα μας γύρναγε στην ηπειρωτική Ιταλία.
Η Messina που αφήνουμε πίσω μας
Πρέπει να ήταν 10 και κάτι η ώρα όταν φθάσαμε απέναντι και ξεκινήσαμε για
Bova Marina, την κωμόπολη που κατέβηκαν οι Έλληνες από τα χωριά του
Aspromonte όταν αυτά δεν είχαν να τους προσφέρουν πια τροφή σύμφωνα με τα λεγόμενα των ντόπιων που ρωτήσαμε.
Εμένα πάλι μου έκανε τρομερή εντύπωση η φτώχια που υπάρχει σε ολόκληρο αυτό το παράλιο μέτωπο παρόλο που οι παράλιες είναι φανταστικές με πεντακάθαρα νερά.
Όπως κι αν έχει είναι πανέμορφος τόπος.
Ακολουθώντας τον δρόμο της παραλίας μπήκα (μάλλον ,λίγο παράνομα) σε ένα εγκαταλλελημένο κάμπινγκ.
Έδειχνε ότι κάποτε είχε ζήσει δόξες. Εστιατόριο και μπαράκι δίπλα στη θάλασσα ,μεγάλο κτήριο της ρεσεψιόν και πολύ καλή σκιά. Κρίμα που δεν λειτουργούσε ακόμα.
Κάτι πρέπει να γίνεται και δεν έχει καθόλου επισκεψημότητα ο τόπος εκείνος παρ όλη την ομορφιά του..
Επόμενη έκπληξη που με περίμενε η επιγραφή της ονοματολογίας της κεντρικής πλατείας.
Φτωχική πλατεία με δυο μαγαζιά ,πλαστικές καρέκλες και ομπρελίτσες 20ετιας. Κάτι πάει στραβά εκεί κάτω. Πραγματικά με πείραξε, αλλά συνεχίζουμε.
Σειρά είχε το χωριό της Bova που είναι χτισμένο στο Aspromonte ,καθώς και τα γύρο του Ελληνόφωνα χωριά Roghudi ,Roghudi Vecchio κ.α
Roghudi Chorio
Roghudi
Θλιβερό θέαμα να βλέπεις τόσο όμορφα χωριά εγκαταλλελημένα. Αν το ήξερα θα κανόνιζα διανυκτέρευση σε κάποιο από αυτά για να νιώσω την ενέργεια του χώρου.
Έπρεπε όμως να συνεχίσουμε και να κατευθυνθούμε προς το εθνικό πάρκο του Aspromonte για να μαζέψουμε χιλιόμετρα και να κανονίσουμε τη διανυκτέρευση μας εκεί.
Συνεχίζαμε όλοι μας με το άγχος του καυσίμου. Ξεκινήσαμε γεμάτοι από Ταορμίνα και μέχρι τη Bova τα χιλιόμετρα δεν ήταν πάνω από 150 οπότε δεν σκεφτήκαμε να γεμίσουμε και τώρα πάνω στο βουνό και ανάμεσα από τα χωριά χωρίς ανθρώπους βενζινάδικο δεν υπήρχε πουθενά.
Συνεχίσαμε τις επισκέψεις μας σε διάφορα χωριουδάκια με κατεύθυνση πάντα προς τα βόρεια.
Μια στάση για να τσιμπήσουμε κάτι ήταν απαραίτητη και το καφενείο του χωριού με τους λιγοστούς κατοίκους είχε μόνο πατατάκια και μπύρα να προσφέρει, οπότε αρκεστήκαμε σ αυτά μιας και οδηγούσαμε για ώρες κάτω από τον καυτό ήλιο και ήταν ήδη 4 το μεσημέρι.
Κάποια στιγμή το απόγευμα φθάσαμε στο
Gambarie
Εκεί για καλή μας τύχη είχε αυτόματο πωλητή βενζίνης και ξεδιψάσαμε τα μουλάρια μας ,ξεδιψάσαμε κι εμείς με πολύ ωραία εσπρεσσάκια και μπουρμπουλιθράτο νεράκι.
Αφού απολαύσαμε, ξεκουραστήκαμε, συζητήσαμε ήρθε η ώρα να ψάξουμε για ένα ωραίο σημείο που θα διανυκτερεύαμε. Αποφασίσαμε να κοιμηθούμε στο βουνό απόψε οπότε έπρεπε να βρούμε ένα ασφαλές μέρος. Ασφαλές από ανθρώπους γιατί τα ζωάκια δεν έχουν καμία διάθεση να σε ενοχλήσουν ακόμα κι όταν δανείζεσαι λίγο από το χώρο τους σε αντίθεση με τα δίποδα ζώα.
Ο Θοδωρής ασχολήθηκε και βρήκε το τέλειο σημείο για να απλώσουμε την πραμάτεια μας, να μαγειρέψουμε βραδινό ,να στήσουν σκηνές τα παιδιά και να οργανωθούμε γενικότερα. Θα κοιμόμουν στην αιώρα μου οπότε δεν είχα και πολλά να κάνω.
Έπειτα από λίγο ο μικρός μας καταυλισμός ήταν έτοιμος.
Με γέλια ,πειράγματα ,κουβέντες του βουνού και ρακή ολοκληρώθηκε άλλη μια ημέρα βόλτας. Πολύ όμορφη και γεμάτη όπως και οι προηγούμενες.
Ήταν η πρώτη ημέρα που νιώσαμε στο πετσί μας ότι επιστρέφουμε, είχαμε μπει σε μια άλλη διάθεση και θέλαμε να ξεζουμίσουμε κάθε λεπτό που μας έμενε σ αυτό τον τόπο αλλά και γενικότερα κάθε λεπτό των διακοπών που μας απέμεινε.
Οι διαδρομές σήμερα ήταν υπέροχες γι αυτό ανεβάζω κάποιες ακόμα φωτογραφίες
Κόστος διαμονής 0 ευρώ
Ξυπνήσαμε σ ένα μαγευτικό τοπίο, ξεκούραστοι και έτοιμοι για πολλά χιλιόμετρα.
Πως αλλιώς να ξυπνήσεις μέσα σε τόσο οξυγόνο και ηρεμία άλλωστε ?
Σήμερα είχαμε να κάνουμε πάρα πολλά και σχετικά δύσκολα χιλιόμετρα μιας και έπρεπε να είμαστε το βράδυ στη Matera. Ο ένας εκ των Γιώργηδων δεν είχε δει την πανέμορφη αυτή πόλη οπότε τον σκεφθήκαμε και θέλαμε να διανυκτερεύσουμε εκεί για να του δώσουμε την ευκαιρία να γεμίσει και τα δικά του μάτια με αυτή την ομορφιά όπως ακριβώς κάναμε κι εμείς λίγες ημέρες πριν.
Ξύπνησα αρκετά πιο νωρίς από τους υπόλοιπους για να ρουφήξω όσο περισσότερο οξυγόνο στην ηρεμία μπορούσα. Άλλωστε δεν είχα και πολλά να μαζέψω οπότε μου έμεινε αρκετός χρόνος να απολαύσω το ελληνικό καφεδάκι μου μέσα σ αυτό το υπέροχο περιβάλλον .
Το καφεδάκι μου, το έφτιαξα νύχτα σχεδόν
και η απόλυτη απόλαυση
Γύρο στις 7 το πρωί ήταν έτοιμοι οι υπόλοιποι και ξεκινήσαμε.
Θα ακολουθούσαμε πανέμορφες διαδρομές μέσα από δασικούς δρόμους μέχρι να βγούμε παράλια, αυτό έλεγε το σχέδιο. Κάποια στιγμή όταν κατεβήκαμε στα χαμηλά με το Θοδωρή που είχαμε φύγει λίγο μπροστά μιλήσαμε με τους Γιώργηδες οι οποίοι είχαν ακολουθήσει έναν πιο κεντρικό και σύντομο όπως πίστευαν δρόμο.
Δεν με χάλασε καθόλου προσωπικά μιας και απολάμβανα πάρα πολύ τη διαδρομή που ακολουθούσαμε και ήξερα πως κάπου θα σταματήσουν και τα άλλα δυο παιδιά για ένα εσπεσσάκι πάνω στον κεντρικό και εύκολα θα τους πετύχουμε και πάλι.
Στις ήμερες μας είναι εύκολο να βρεθείς με κάποιον οπουδήποτε.
Υπάρχουν μηχανές εντοπισμού, ζωντανοί χάρτες, κινητά τηλέφωνα κλπ . Κάποτε ταξιδεύαμε εξωτερικό μόνο με ένα σπασμένο χάρτη της Ευρώπης που μας έδειχνε το στίγμα της μοτοσυκλέτας επάνω στη μικρή οθόνη του Tibo τότε για όποιον το πρόλαβε Και ακόμα παλιότερα ταξιδεύαμε χωρίς καν τηλέφωνο, μόνο με χάρτη, πυξίδα και χειρόγραφες σημειώσεις που αν σου τύχαινε βροχή είχες πολύ μεγάλο πρόβλημα να συνεχίσεις την πορεία σου και να βρεις τον προορισμό σου.
Η απαραίτητη λιχουδιά μαζί με ένα εσπρεσσάκι για να πάρουμε δύναμη να συνεχίσουμε .
Φωτογραφίες από αυτή τη μαγική διαδρομή που κάναμε δεν έχω καθώς βιαζόμασταν. Είναι όμως επακριβώς περασμένη στο χάρτη της ημέρας και σας την προτείνω ανεπιφύλακτα.
Πρόκειτε για ολόκληρο το κομμάτι από την αρχή της ημέρας μέχρι και που φθάσαμε στο παραλιακό
Soverato .
Έπειτα από αυτή τη στάση δεν υπήρξε άλλη φωτογραφία. Έπρεπε να βάλουμε τα κεφάλια κάτω και να γράψουμε χιλιόμετρα για να είμαστε απόγευμα στη Ματέρα και ήδη ήταν 1 το μεσημέρι.
Ένα τρίωρο αργότερα, στάση για βενζίνη σε ένα παραλιακό χωριό και συνεχίσαμε χωρίς καθυστερήσεις.
Περιπου στο λιογερμα ,πρεπει να ηταν 7.30 η ωρα, φθάσαμε. Δεν χορταίνουν με τπτ τα μάτια μου.
Ένα εσπρεσσάκι στην πλατεία με την αμφιθεατρική θέα και βουρ για το δωμάτιο..
Οι άλλοι βγήκαν για βόλτα το βράδυ με τα πόδια ενώ εγώ έμεινα δωμάτιο να χαλαρώσω και να οργανωθώ για την τελευταία μας ημέρα στην Ιταλία, την αυριανή.
Κόστος διαμονής 78 ευρώ
Αφού τα φορτώσαμε όλα για τελευταία φορά ξεκινήσαμε για Γκραβίνα.
Είναι η δεύτερη πόλη στην οποία έγιναν τα γυρίσματα της τελευταίας ταινίας του 007 πίσω στο 2019.
Μέχρι να φθάσουμε Γκραβίνα,η επαρχία μας πρόσφερε μοναδικές εικόνες.
Gravina in Puglia
Με τη λήψη φωτογραφιών και την επιλογή επαρχιακών οδών πάλι έμεινα πίσω.
Πήγα και τους βρήκα μετά από ώρα να πίνουν μπύρες στο
Alberobello. Λογικό μιας και είχε μεσημεριάσει.
Τα χιλιόμετρα που είχα μείνει μέχρι το λιμάνι ήταν πολύ λίγα. Δεν αγχωθήκαμε να φύγουμε νωρις, παρόλα αυτά φύγαμε αρκετή ώρα πριν την επιβίβασή μας ώστε να μας μείνει χρόνος να ξοδέψουμε στην πόλη του
Brindisi.
Έχω αφιχθεί και έχω αναχωρήσει πολλές φορές από αυτή την πόλη - λιμάνι αλλά ποτέ στο παρελθόν δεν είχα αφιερώσει χρόνο.
Μου θύμισε Πειραιά και γευτήκαμε πεντανόστιμες πίτσες.
Ήταν η δεύτερη ημέρα του ταξιδιού που δεχθήκαμε ψιχάλες το απόγευμα και κατακλυσμό το βράδυ κατά την είσοδο μας στο πλοίο της επιστροφής.
Ευτυχώς βρήκαμε κάπου στεγνά και ήσυχα να τρυπώσουμε για να κοιμηθούμε.
Κάπως έτσι και με τον καφέ την επομένη το πρωί στην Ηγουμενίτσα ολοκληρώθηκε η απίστευτη βόλτα μας στα Ελληνόφωνα χωριά της Καλαβρίας και ο γύρος της Σικελίας.
Μια βόλτα που δεν θα ξεχαστεί εύκολα γιατί περάσαμε πολύ καλά. Είχαμε πολλές καινούργιες εικόνες και σίγουρα γελάσαμε. Το γέλιο της παρέας είναι που μου λείπει όταν ταξιδεύω μόνος, βέβαια γλυτώνω αλλά προβλήματα που δημιουργούνται όταν ταξιδεύεις με παρέα, αυτή είναι άλλη κουβέντα όμως.
Μετά το πρωινό μας στην Ηγουμενίτσα οι υπόλοιποι πήραν εθνική για να επιστρέψουν σύντομα Αθήνα, ενώ εγώ πήρα την αγαπημένη παραλιακή διαδρομή μέχρι Πάτρα με στάσεις σε Πηγές Αχέροντα, Σύβοτα , Αστακό και τελικά μπήκα εθνική για Αθήνα κατά τις 11 το βράδυ από Πάτρα.
Το έζησα από την πρώτη στιγμή αυτό το ταξιδάκι μέχρι την τελευταία του.
Ευχαριστώ όλα τα παιδιά που συνέβαλλαν στο να είναι μια ευχάριστη βόλτα για όλους μας, χωρίς γκρίνιες.
Σύνολο κόστους διανυκτερεύσεων και των τεσσάρων μας 620 ευρώ.
Σύνολο χιλιομέτρων βόλτας 4.346 χλμ
Το κόστος των διανυκτερεύσεων ,το κόστος των καυσίμων ,το κόστος της διατροφής και το κόστος των μεταφορικών μας από Ελλάδα ,δεν ξεπέρασαν τα 900 ευρώ για τον καθένα μας.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου