Βόλτα με το αυτοκίνητο αυτή τη φορά στην πανέμορφη Βουλγάρικη ύπαιθρo.
Ξεκινώντας από Πάτρα λοιπόν ανεβήκαμε προς Ιωάννινα και μέσω Εγνατίας
φτάσαμε μέχρι το συνοριακό σταθμό του Προμαχώνα . Η διαδρομή καλή, γνωστή και χωρίς εκπλήξεις. Πρέπει να υπολογίσεις βέβαια ότι επάνω στην Εγνατία δεν υπάρχουν βενζινάδικα , οπότε κάνεις τα κουμάντα σου και βάζεις βενζίνη πριν μπεις Εγνατία.
Από εκεί ακολουθήσαμε διαδρομή προς Sadanski και έπειτα προς Simitli όπου και στρίψαμε δεξιά για Bansko.
H χιλιομετρική απόσταση από Πάτρα μέχρι Bansko είναι περίπου 690 χιλιόμετρα.
Από αυτά τα χιλιόμετρα τα 640 είναι εντός της Ελληνικής επικράτειας.
Πληροφορίες για το παλιό Bansko αλλά και τις νέες υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις και ξενοδοχεία που έχουν κατασκευαστεί εκεί τα τελευταία χρόνια θα βρείτε παντού. Δεν θα σας δείξω τέτοιες εικόνες. Εγώ σας παραθέτω κάποιες εικόνες από πανέμορφες διαδρομές που υπάρχουν για οχήματα 4x4 στο βουνό Pirin στους πρόποδες του οποίου είναι χτισμένο το Bansko.
Όπως και την προηγούμενη χρονιά έτσι και εφέτος τιμήσαμε την πρόσκληση των Ευρωπαίων και ταξιδέψαμε στη Γερμανία για να παραβρεθούμε στην πανευρωπαϊκή συνάντηση..
Δεν μπορούσαμε να απουσιάσουμε αρκετές ημέρες από την εργασία μας, οπότε το ταξίδι
μας προς τη μακρινή Κολωνία έγινε σε αρκετά γρήγορους ρυθμούς.
Το πρωί της 11ης Ιουνίου αποβιβαστήκαμε Αγκόνα κατά τις 11 το πρωί και 22:30 ήμασταν στην τοποθεσία της συνάντησης..
Αρκετά μεγάλη η ταλαιπωρία μέχρι εκεί μιας και χρειάστηκε να οδηγήσουμε με υψηλές ταχύτητες για περίπου τρεις ώρες που έβρεχε καταρρακτωδώς..
Η υποδοχή που μας επιφύλασσαν οι φίλοι μας εκεί ήταν τόσο θερμή που ξεχάστηκε η κούραση και διασκεδάσαμε μέχρι αργά το βράδυ..
Η επόμενη μέρα ηλιόλουστη και γεμάτη όμορφες εικόνες από τις αγαπημένες μας μοτοσυκλέτες..
Τα πειράγματα και οι πλάκες πολλές γύρο από τα βαψίματα,την απόδοση και τα χαρακτηριστικά της κάθε μοτοσυκλέτας..Αλλά και ένας άτυπος διαγωνισμός κατανάλωσης αλκοόλ μεταξύ ημών,Γερμανών και Ολλανδών ήταν συνεχώς σε εξέλιξη,οπότε μπορείτε να φανταστείτε τι γινόταν όλη μέρα στους χώρους και στο πάρκιν του ξενοδοχείου..
Και φυσικά το βράδυ είχαν διοργανώσει ζωντανή ροκ μπάντα..να παίξει και τελειώσαμε τις πρώτες πρωινές ώρες.
κ
Οι μέρες της συγκέντρωσης πέρασαν γρήγορα και ήταν καιρός να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής..
Η βροχή και πάλι συνοδοιπόρος μας
μέχρι την Αυστρία,όπου και διανυκτερευσαμε.
Ξημερώνονταν ήμασταν πανέτοιμοι να συνεχίσουμε το ταξίδι μας όχι από κεντρικούς άξονες,αλλά επαρχιακούς αυτή τη φορά..Και έτσι μπήκαμε για τα καλά στον Αλπικό όγκο.
Το PASSO DI STELVIO καθώς και κάποια αλλά PASSO ήταν ο στόχος μας,με τελικό προορισμό το San Marino όπου θα διανυκτερεύαμε για να πάρουμε το πλοίο για Πάτρα την επόμενη μέρα.
Έτσι και έγινε ..φανταστική η διαδρομή μέσα από τα πάσα των Άλπεων όπως δείχνουν και οι φωτογραφίες
Ευτυχώς το πάσο μας ήταν ανοιχτό για κυκλοφορία
και έτσι δεν θα βγαίναμε εκτός προγράμματος,
βέβαια δεν ξέραμε τι καιρό θα συναντούσαμε εκεί πάνω οπότε είχαμε τις επιφυλάξεις μας.
Όλα καλά στο STELVIO ο καιρός είχε κέφια,ένα ψηλό χιονόνερο μόνο μας ταλαιπώρησε λίγο.
Κατεβαίνοντας ο καιρός έφτιαχνε συνέχεια ώσπου έφτασε και τους 37 βαθμούς.Ότι πρέπει μετά τη δροσιά των Άλπεων .
Επιτέλους μετά από πολύ κόπο και αφού είχε νυχτώσει για τα καλά φτάσαμε στον προορισμό μας.
Το κρατίδιο της Ιταλικής χώρας φαινόταν φανταστικό με αναμμένα φώτα αλλά ήταν ακόμα ποιο όμορφο στο φως της ημέρας όπου πήραμε το πρωινό μας σε ένα πολυσύχναστο σοκάκι.πριν ξεκινήσουμε για τον τελικό μας προορισμό.Το λιμάνι της Ανκόνα.
Κάπου εδώ τελείωσε και αυτή η περιπέτεια με τις καλύτερες αναμνήσεις και από τους τόπους που επισκεφτήκαμε αλλά και από τους ανθρώπους που γνωρίσαμε..
Όλα καλά λοιπόν και ετοιμαζόμαστε για την επόμενη εξόρμηση..
Στο εξωτερικό σκεπτόμουν πολλά χρόνια να ταξιδέψω,όπως πολλοί από εμάς.Και τι δεν έχουμε ακούσει!Κορυφαία οδική συμπεριφορά και παιδεία από τούς Ευρωπαίους οδηγούς,πάρα πολύ καλή άσφαλτος, φανταστικά τοπία αλλά και άλλα πολλά.
Μαθαίνοντας λοιπόν τον Οκτώβριογια την καλοκαιρινή εκδήλωση τoύ Γερμανικού φόρουμ HAYABUSA αποφάσισα πώς δεν πάει άλλο.Πρέπει να είμαι κι'εγώ εκεί σκέφτηκα..
Έπειτα από κάποιους μήνες με αρκετή προετοιμασία,να'με κι'εγώ στο καράβι για τη Βενετία.Στην διήμερη ησυχία που σου προσφέρει ένα ταξίδι με πλοίο,μπορείς να σκεφτείς και να οργανώσεις πολλά πράγματα.Έτσι οι τελευταίες λεπτομέρειες του ταξιδιού μου οργανώθηκαν μεσοπέλαγα...
Αποβιβάζεσαι Βενετία και πιστεύεις ότι ακόμα δεν έφυγες από Ελλάδα.Ιταλοί σε υποδέχονται στο λιμάνι και νομίζεις από το στυλ και την όψη τους ότι έχεις να κάνεις με Έλληνες.. Η μοτοσυκλέτα κατά την αποβίβαση
Βγαίνοντας όμως από το λιμάνι,αλλάζεις τελείως άποψη. Βρίσκεσαι πλέον στην Ευρώπη.Οι δρόμοι καθαροί και μεγάλοι σε πλάτος με τους οδηγούς να σέβονται ο ένας τον άλλο και την autostrada να ανοίγετε μπροστά σου σαν μαγικό χαλί που θα σε βοηθήσει να μεταφερθείς όπου θελήσεις με ταχύτητα και ασφάλεια.. . Κάποιες στάσεις βέβαια είναι απαραίτητες για να πέσει ο Μ.Ο. της ταχύτητας σου και να μην σου έρθει το μπιλιέτο στα επόμενα διόδια που θα βγεις από τον αυτοκινητόδρομο.
Περνώντας τα σύνορα της Ιταλίας προς την πρωτεύουσα της Αυστρίας σταματάς για να πάρεις βινιέτα.. βέβαια αυτό το κατάστημα που είναι πάνω στο δρόμο δεν θυμάμαι αν είναι λίγο πριν η λίγο μετά τα ανύπαρκτα σύνορα των δυο χωρών ..
Έχω καταλάβει πια πως βρίσκομαι στις Άλπεις. Παντού γύρο μου μιλούν γερμανικά ,το μάτι έχει γεμίσει από βουνά και η θερμοκρασία έχει αρχίσει να πέφτει αισθητά..
Παρόλο που φορούσα τα δερμάτινα μου όμως κανένα πρόβλημα..
Τα κεφάλια μέσα όμως μετά από αυτή τη στάση γιατί έχουμε πολλά χιλιόμετρα ακόμα σκέφτηκα, μέχρι το Altdorf που είχα κλείσει για εκείνο το βράδυ και βρισκόταν κοντά στη Νυρεμβέργη.
Η μόνη στάση για ανεφοδιασμό μπαίνοντας Γερμανία
Αργά το απόγευμα με υποδέχθηκε η γερμανική πόλη με ψύχρα αλλά ένα ζεστό μπάνιο και το δείπνο στον ξενώνα με έκανε να ξεχάσω την κούραση της μέρας από τα περίπου 700 χλμ που έγραψαν οι ρόδες μου.
Το πρόγραμμα της επόμενης ημέρας έλεγε αναχώρηση νωρίς και τερματισμός στο ξενοδοχείο όπου θα γινόταν η συνάντηση . Πρωινό ξύπνημα κολατσιό κάποιες φωτογραφίες και ξανά πάνω στη μοτοσυκλέτα λοιπόν για καινούργιες εικόνες
Μέσο autobahn 3 έκανα μια στάση για ανεφοδιασμό έξω από τη Φρανκφούρτη και έφτασα στον τόπο της συνάντησης (Obelahr) πολύ νωρίτερα από ότι υπολόγιζα είναι βλέπεις που δεν υπάρχει όριο ταχύτητας σε αυτούς τους δρόμους.
Αυτό που συνάντησα εκεί πρωτόγνωρο για εμένα .... Η υποδοχή πολύ φιλική και ενώ πίστευα πως θα είμαι από τους πρώτους μιας και έφτασα κατά τις 5 το απόγευμα δεν έπαιζε κάτι τέτοιο..
Το εμπρός πάρκινγκ του ξενοδοχείου είχε ήδη γεμίσει από hayabusa...
Μετά το check in στο ξενοδοχείο ούτε που πρόλαβα να αλλάξω και οι μπύρες ξεκίνησαν να κατεβαίνουν στο διψασμένο μου λάρυγγα σαν νερό.. Βέβαια η θερμοκρασία κάθε άλλο παρά μπύρα ευνοούσε με το θερμόμετρο λίγο πάνω από την πρωτη δεκάδα του..
Έμεινα εκεί έξω από τις 6.30 το απόγευμα περίπου μέχρι τις 1.30 το βράδυ με τη δερμάτινη στολή μου, που είχα φορέσει το ίδιο πρωί φεύγοντας από τη Νυρεμβέργη, και μια χούφτα ανθρώπους Γερμανούς, Ολλανδούς , Βέλγους, Τσέχους που έβλεπα για πρωτη φορά στη ζωή μου και δεν μιλούσαμε καν την ίδια γλώσσα.. Η αγάπη για τη μοτοσυκλέτα μας ταξίδεψε εκεί μας έκανε να μιλάμε με τις ώρες και μας ένωσε με το δικό της μοναδικό τρόπο.
Ανέβηκα στο δωμάτιο και ούτε που κατάλαβα πως με πήρε ο ύπνος μετά το καυτό μπανάκι ....
Οι επόμενες δυο ημέρες του event κύλησαν στον ίδιο ρυθμό με βόλτες στη γύρο περιοχή με τις μοτοσυκλέτες μέχρι το μεσημέρι και μετά κουβέντα μπυροκαταστασεις και κλαμπινγκ στο ξενοδοχείο μέχρι τα ξημερώματα. Αξίζει να βάλω κάποιες φωτογραφίες από τη γερμανική επαρχεία που ήταν γεμάτη πράσινο ,όμορφα και πεντακάθαρα χωριά και πάρα πολλούς πέτρινους πύργους.
Και λίγες βραδυνές φώτο από το ξενοδοχείο ..που γέμισε με hayabusa
.
Να αναφέρω ότι η συνάντηση θα μείνει στην ιστορία μιας και έσπασε κάθε προηγούμενο ρεκόρ προσέλευσις μοτοσυκλετών Hayabusa και θα συμπεριληφθεί στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες.Πάνω από 450 μοτοσυκλέτες Hayabusa βρέθηκαν εκεί την Κυριακή το πρωί παρόλο που έβρεχε (για μένα βροχή, για τους υπόλοιπους απλά υγρασία και ψιχάλα χαχαχαχα)
Μετά τη βόλτα με τις υπόλοιπες 450 + μοτοσυκλέτες hayabusa ανανέωσα το ραντεβού μου για τον επόμενο χρόνο.
Πραγματικά μοναδική εμπειρία για εμένα η όλη συγκέντρωση . Μέσω λεσχών στην Ελλάδα όπου είχα υπάρξει μέλος αλλά και σαν ανεξάρτητος μοτοσυκλετιστής είχα παρευρεθεί σε πάρα πολλές μοτοσυγκεντρώσεις και όλοι ξέρουμε πως είναι και τι γίνετε εκεί. Έτσι λοιπόν σε αυτή τη συγκέντρωση μου έκανε εντύπωση η καθαριότητα, η ταξη , το πρόγραμμα και γενικός το ότι ο κόσμος έπινε από το πρωί και τίποτα δεν πήγε στραβά.. Ούτε καβγάς ούτε ατύχημα ούτε παράπονα τίποτα απολύτως.
Συνάντηση τέλος αλλά η βόλτα συνεχίζετε...
Αφού τους αποχαιρέτησα όλους σχεδόν την Κυριακή ξυπνάω Δευτέρα στο ξενοδοχείο και κατεβαίνω για πρωινό... Δίπλα μου έρχεται και κάθεται ένας γερμανός που έχει κάνει καποια ταξίδια σε Αφρική και Ασία και για τα οποία είχαμε συζητήσει εκτενώς τα προηγούμενα βράδια. Αυτός λοιπόν μου προτείνει αν έχω χρόνο να με φιλοξενήσει κάποιες μέρες και να με ξεναγήσει στο Neuwied και στη γύρο περιοχή όπου έμενε...
Εννοείται πως χρόνο και χρήμα ευτυχώς είχα οπότε δεν αρνήθηκα την πρόταση και έτσι αφού φόρτωσα τις βαλίτσες στη μοτοσυκλέτα χαθήκαμε στην καταπράσινη επαρχία με τους υπέροχους πεντακάθαρους δρόμους.
Την επόμενη μέρα είχε επίσκεψη στο Koblenz..Πανέμορφη πόλη γεμάτη ζωή και χρώμα . Αποτελεί σημείο ένωσης δυο ποταμών ο Mosel χύνει τα νερά του μέσα στο Rhine υπό το βλέμμα του αγάλματος του Kaiser
Η αμέσως επόμενη φώτο δεν είναι δική μου ,εγώ φωτογράφιζα από το κάστρο πάνω από το Ρήνο.
Κάποιες από το Mosel
Κάποιες από το κέντρο του Koblenz
Όμορφα ήταν στη ρινανια και θα ήθελα να κάτσω πολλές ημέρες ακόμα αλλά η άδεια τελείωνε. Έπρεπε να ξεκινήσω την επιστροφή μου έτσι την επομένη το πρωί ξεκίνησα με προορισμό το Hockenheim όπου ήθελα να επισκεφθώ την ομώνυμη πίστα αγώνων του παγκοσμίου πρωταθλήματος F1 και το ιστορικό της μουσείο.
Μετά από 190 γρήγορα και ξεκούραστα χιλιόμετρα είχα φτάσει
Καταπληκτικό το μουσείο και φοβερή η πίστα .. Αφού ξόδεψα κάποιες ώρες εκεί βγήκα στο δρόμο πάλι για ακόμη πιο νότια και πάντα από Autobahn συνάντησα τα σύνορα με την Αυστρία βράδυ κατά τις 9. Είχε νυχτώσει και δεν μπορούσα πια να ταξιδεύω με μεγάλες ταχύτητες έτσι αφού πέρασα την Αυστρία σταμάτησα στην πόλη του Bolzano για διανυκτέρευση..
Κατεβαίνοντας από την autostrada προς το κέντρο της ορεινής μεγαλούπολης δεξιά και αριστερά ο δρόμος ήταν γεμάτος από ιερόδουλες που είχαν βγει για νυχτοκάματο. Μπήκα στο πρώτο ξενοδοχείο που βρήκα και είχε κλειστό πάρκινγκ για τη μοτοσυκλέτα μιας και η κούραση ήταν αρκετή μετά από 750 χλμ διαδρομής.
Ξημέρωνε η τελευταία ημέρα του πρώτου ταξιδιού μου στην Ευρώπη και έτσι ξύπνησα νωρίς για να προλάβω να μαζέψω όσες περισσότερες εικόνες μπορούσα. Με συνοπτικές διαδικασίες πρωινό και φόρτωμα της μοτοσυκλέτας. Σήμερα ξεκινάω γραμμή για Lago di Garda ,Verona και τέλος Βενετία να πάρω το καράβι της επιστροφής.
Η διαδρομή ήταν από autostrada και την είχα ξανακάνει ανεβαίνοντας δεν είχε κάτι να προσφέρει.
Το μόνο που μπορεί να βρει κάποιος ενδιαφέρον είναι μια βόλτα και ένα καφεδάκι στην τεράστια λίμνη που μέχρι και ιστιοπλοϊκά σκάφη έχει μέσα... αλλά η κίνηση είναι πάρα πολύ αυξημένη σου θυμίζει παραλιακή σαββατόβραδο.
Αφήνω τη λίμνη πίσω μου και ξεκινάω για την πόλη του θρυλικού έρωτα της Ιουλιέτας και του Ρωμαίου... Μετά από λίγη ώρα να,μαι στο κέντρο της Verona να αγναντεύω και να καίω ένα από τα τελευταία μου τσιγάρα στην Ιταλία
Έκατσα αρκετά στη Βερόνα σκεπτόμενος ότι σε λίγο θα έμπαινα στο καράβι και αναπόλησα τις όμορφες στιγμές αυτής της βόλτας που σε λίγο τελείωνε..
Σε αυτή την πρωτη βόλτα μου εκτός συνόρων τα περίμενα όλα πιο δύσκολα ,δεν ήταν όμως... Όμορφες εικόνες και μόνο καλές αναμνήσεις γέμισαν το κεφάλι μου και σίγουρα θα το ξανακάνω...
Να περνάτε όλοι καλά και καλές βόλτες. Ευχαριστώ για την ανάγνωση και είμαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε πληροφορία .
